مگذار که عشق، به عادت دوست داشتن تبدیل شود!
مگذار که حتی آب دادن گل‌های باغچه، به عادت آب دادن گل‌های باغچه بدل شود!
عشق، عادت به دوست داشتن و سخت دوست داشتن دیگری نیست، پیوسته نو کردن خواستنی‌ست که خود پیوسته، خواهان نو شدن است و دگرگون شدن.
تازگی، ذات عشق است و طراوت، بافت عشق.

چگونه می‌شود تازگی و طراوت را از عشق گرفت و عشق همچنان عشق بماند؟
عشق، تن به فراموشی نمی‌سپارد، مگر یک بار برای همیشه.
جام بلور، تنها یک بار می‌شکند.
می‌توان شکسته‌اش را، تکه‌هایش را، نگه داشت.
اما شکسته‌های جام ،آن تکه‌های تیز برنده، دیگر جام نیست.
احتیاط باید کرد.
همه چیز کهنه می‌شود و اگر کمی کوتاهی کنیم، عشق نیز.
بهانه‌ها، جای حس عاشقانه را خوب می‌گیرند..

دکترشریعتی

فراموش کردنت برایم مثل آب خوردن بود
از همان آب هایی که می پرد توی گلو و سالها سرفه میکنیم !

کاش تو پیشم بودی..
ورق میزنم دلم را
یک صفحه
دو صفحه
سه صفحه
پس تو کجایی
کجای دل اشوبم?
اگر نیستی .... پس چرا پلک دلم خیس است...؟
همچنان ورق میزنم
ای کاش

تو پیشم بودی...آه...

بسترم
صدف خالی یک تنهایی است
و تو چون مروارید
گردن آویز کسان دگری

دلـت به ماندن نیست بـرو،

عشـق كه گـدایی نـدارد.

یادت نیست مگر؟
...
این نذر مـن بود،

كه كوه شوم و پای نبودنهایت بمانم

اینروزهــا

هیـــچ چیـز

سر جایش نیست!!
جـز تـو

بـــدجــور جــا گـرفتـی در دلـم

سرم را روی شانه ات بگذار
تا همه بدانند
"همه چیز"
زیر سر من است

این روز ها از کنار من که میگذری احتیاط کن
هزاران کارگر در من

مشغول کارند

روحیه ام در دست تعویض است!

سیب دلم ...
لک زده است
برای عطر دستانت !
ه حافظه ات فگمم نکن
آرام گوش!!
قول ..
که گوشه ی حافظه ات ..
آرام بنشینم !
بگذار بمانم!..قط